μήνυμα ελπίδας

kittaro blog





κιτταρο



ο κόσμος των χρωμάτων μονοδιάστατος, μ’ αφήνει δίχως ελπίδα!...

πρέπει να διαβώ μέσα απ' τους ανθρώπους για να φτάσω εκεί… στο απόλυτο της σκέψης μου... στη χαρά της στιγμής… ταλανίζομαι, αναζητώντας τη γαλήνη που μου κλέψανε απρόσμενα, κάποια στιγμή... ίσως από τότε που γεννήθηκα...

μα! δεν απομακρύνομαι απ' αυτούς... ζω την κάθε μου στιγμή… την κάθε μου, μοναδική στιγμή… δίπλα σου… με σένα… που μου έδωσες ξανά πνοή… στο πλευρό σου ξεπροβάλλει αδιάλειπτα, η ομορφιά της ύπαρξης… όλα μετουσιώνονται σε φώς!!!






άνθρωποι
Σεπτεμβρίου 22, 2010
4

Σχόλια

  1. τοοοσο όμορφο... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολυ συγκινητικο..το νοημα της ζωης ειναι αλλου..οχι μπρος στα ματια μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το διάβασα τρεις φορές ως τώρα. Το μόνο που μου συμβαίνει είναι να εντείνονται τα συναισθήματα μου. Από τη μια μου αρέσει απίστευτα. Η δύναμη που έχει ένας άνθρωπος να αλλάζει το πρίσμα μέσα σου. Η ίδια δύναμη που κρύβεις δηλαδή αλλά χρειάζεται πρόκληση. Από την άλλη...Δεν είναι τρομακτικό να πρέπει να υπάρχει κάποιος να σε προκαλέσει; Γιατί; Γιατί να μην έχουμε την ελευθερία να ελέγχουμε τα μάτια μας και να χρειάζεται κάποιος για να μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο όμορφο;

    Το ζήσε τη στιγμή, carpe diem, άδραξε τη μέρα ήταν ανέκαθεν το μότο μου. Κι ας φαίνομαι μουντή και γκρινιάρα στο blog μου. Αυτά. Ας μη φανώ παραπάνω φλύαρη. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα μάτια μας πρωτίστως είναι η ίδια η ψυχή… Από ‘κει εκβάλουν όλες οι όμορφες στιγμές που μετουσιώνουν την ίδια μας τη ζωή… Και με γνώμονα αυτό επιλέγουμε συνοδοιπόρους στη ζωή… Άλλωστε το πρίσμα μη ξεχνάς πως λειτουργεί κι αμφίδρομα!!!.. Δίχως όμως και να είναι απόλυτο αυτό… Βλέπεις υπάρχουν κι άνθρωποι που συνειδητά επιλέγουν τη μοναχική ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Search

Follow