ακριτομυθίες

kittaro blog


kittaro


περιπλανώμενος, κάπου ανάμεσα, στ’ αφιλόξενο αστικό ψυχιατρείο…

καθημερινότητα… σαν μια ταινία από παραισθήσεις, πρωταγωνιστής σ’ ένα φιλμ γεμάτο αναμνήσεις… τα σχέδια τους αλλάζω, το μέλλον μου σχεδιάζω… την ιερόδουλη μοίρα μου, ξανά προκαλώ… προτάσσω τα κυματιστά, πολύχρωμα λάβαρα μου… μ’ αγέρα απ’ τα ατίθασα όνειρα μου… νέοι ορίζοντες, προβάλουν εδώ…

κι εξακολουθώ…

εξακολουθώ, να ζω… να υπάρχω… να απαιτώ… να αναπνέω… να διεκδικώ!!! να προσβλέπω στην αλλαγή, μέσα απ’ το δικό σου, δικό μου, δικό μας ελεύθερο πνεύμα… ακόμη κι αν σε παλαδίνος, πρέπει να μετουσιωθώ… όχι, δε θα μ’ ευνουχίζει κανενός ο ρεφορμισμός… δεν μπορεί… δεν είναι ικανός… το μόνο π’ έχω να κάνω, είναι να σταθώ… είναι να εξέλθω… είναι να διαβώ…  

κι εστιάζω…

στο μέλλον αγαπητέ μου εστιάζω… το ζοφερό τους παρόν τ’ απαξιώ… στο μέλλον αυτό, που πρόκειται να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου… κι εσύ κι εγώ… και χρωματίζω… χρωματίζω πουλιά, χάρτινα πουλιά και περιμένω… περιμένω να κελαηδήσουν… γιατί, χειμώνιασε!!!

αυτό κάνω…

εδώ, σε τούτη τη γωνία, μετατρέπω… μεταμορφώνω… ζωντανεύω… δίνω πνοή… δίνω ζωή… σε χαμένες προσδοκίες… κι όχι σε δράματα, που έντεχνα κορυφώνονται… κι αλλάζω… πλάθω… μορφοποιώ… και θα τ’ αλλάξω, όλα, όλα θα τ’ αλλάξω... μ’ ακούς!!!

προτού και την τελευταία μου ικμάδα, αναλώσω…  





κοινωνία
Ιανουαρίου 26, 2012
2

Σχόλια

  1. Αγαπητέ μου φίλε
    Ευχαριστώ θερμά για την ιδιαίτερη τιμή!

    Τιμή που έχειξεχωριστή σήμερα σήμερα…..
    που αξίες ιδανικά και όνειρα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος, των συμφερόντων, της διαφθοράς, της πολιτικής ανηθικότητας,
    που έχει χαθεί κάθε έννοια σεβασμού στον ΑΝΘΡΩΠΟ,
    που ακόμη και η νέα γενιά φαίνεται να έχει χάσει προς στιγμή τη φλόγα του πάθους,
    που ο Έλληνας δεν τόλμησε μέχρι τώρα να ορθώσει το ανάστημά του…

    Ας εστιάσουμε στο μέλλον λοιπόν….
    Απαξιώντες το ζοφερό παρόν τους!!

    Και θα τα αλλάξουμε ΟΛΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όλες οι αξίες και τα ιδανικά, υπήρχαν μέσα μας… το αν παραμένουν, είναι σαφέστατα ένα άλλο μεγάλο κεφαλαίο αυτό… όμως, πρέπει κανείς πρωτίστως μόνος του να τ’ αναζητήσει… να τ’ ανακαλύψει… να τα βρει… και τότε, να τα φέρει στην επιφάνεια ξανά, αν τολμά… αν μπορεί…

    η αλλαγή αγαπητέ μου, είναι δεδομένη ΝΑΙ!!! σ’ όλα τα επίπεδά… σ’ όλους τους τομείς… ακόμη κι αν στους περισσότερους, πέφτει βαρύς ο χώρος τούτος, πόσο μάλλον η ίδια η ζωή…

    η θα βρούμε το δρόμο λοιπόν ή θα τον δημιουργήσουμε!!!...

    εγώ σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Search

Follow