λευκές σελίδες

kittaro blog

kittaro blog


kittaro blog |
λευκές σελίδες…


καρτερούν ανυπόμονα, τα συναισθήματα που θα γίνουν σκέψεις… οι οποίες με τις σειρά τους θα γίνουν… απ’ όνειρα λέξεις… που θα εκκολάπτουν ζωή… και θα γεννούν ανάγκες… πριν γίνουν στόχοι!!!

ενδεχομένως στο μικρόκοσμο του καθενός, τα μεγέθη ν’ αλλάζουν, όμως τα όνειρα παραμένουν πάντα εκεί… τι κι αν κανείς δεν τολμά ποτέ του να τα δει… να τ’ αγγίξει… να τ’ αφουγκραστεί… να τ’ ακολουθήσει…

είλωτες…

έρμαια, στην αδηφάγα ουτοπική χοάνη, λιγοστών ανθρωπόμορφων τεράτων… π’ επιθυμούν διακαώς, ν’ επιβάλουν ψευδαισθήσεις… για την αδιέξοδη φυσική πορεία του καθενός, η οποία όχι μονάχα πρέπει να εμπεριέχει, αλλά να ‘ναι και η μετουσίωση ενός τέρατος… του δικού τους, μοναδικού ειδώλου…

μετάλλαξη…

όχι όμως όπως άλλοτε… που δε συντελέστηκε απ’ τη μια στιγμή στην άλλη… αλλά που επέφερε με τρόπο σχεδόν μυστικιστικό, την… κάθαρση στη ζωή του ενός, αλλά και του όλου… λίγο πριν την κατάρρευση της ηθικής(;) λίγο πριν σαν άλλα σαρκοφάγα ζώα, κατασπαράξουμε τις δικές μας σάρκες…

τι κι αν είναι σκοτεινά…

τι κι αν ορισμένοι, επιθυμούν να φαντάζουν όλα σκοτεινά… είναι τόσο το φως που μας περιβάλει… όπως ο ήλιος, που δε φωτίζει απλά τη νύχτα… που δε διεγείρει μονάχα τ’ αισθητήριο της όρασης… δε φωτίζει απλά και κάνει ορατά τ’ αντικείμενα… αλλά την μετουσιώνει σε φώς…

γένεση!!!

κάπου εκεί… στα τελευταία εναπομείναντα ψήγματα από ικμάδες… πριν την κατακρήμνιση του όλου… θα προβάλει μαζί μ’ άλλες κι η δική μου, αδήριτη μορφή… θ’ εξακολουθεί, να σου προσφέρει αλήθειες, για να σκοτώνεις το ψέμα σου… ότι έχει τη δύναμη να σε πληγώνει δε σ’ αποδομεί, αλλά σε πλάθει… ότι έχει τη δύναμη να σε ταρακουνήσει, έχει και τη δύναμη, όχι μόνο να σε κάνει όρθιος να σταθείς… μα και ν’ απογειωθείς!!!

λευκές σελίδες…

στη θέα σας, δεν ορρωδώ ποτέ… θα τολμώ… πάντα θα τολμώ, να σας γεμίζω από λέξεις… και να πλάθω με μικρές, καθημερινές, ψηφίδες νέα οράματα… τ’ αδηφάγα τέρατα, ανέκαθεν άλλαζαν μορφές… όχι όμως και τα όνειρα μου… στις δικές μου τις πληγές… στις δικές σας τις πληγές… άνθη, πάντα θα προβάλουν…




όνειρα
Ιανουαρίου 7, 2012
0

Σχόλια

Search

Follow