χρώματα

kittaro blog




kittaro



σʼ αυτή τη διαδρομή, που χαράσσω ψυχή μου... την αυταπάρνηση έχω μάνα μου και το μαγικό ραβδί μου... κι οτιδήποτε αδύνατο φαντάζει, το ξεπερνά η πουτάνα η φωνή μου... αλάτι εμποτίζω, τη νέα βαθιά πληγή μου... τα χνάρια μου, αντί για χάρτη ακολουθείς... πλάθω... προσφέρω... ανασαίνω... απʼ τα χρώματα πληθαίνω... σαγηνεύομαι και ταξιδεύω... για όποιον απροσάρμοστο επιθυμεί, φωτιά γεννώ... περιγελάστε με... χλευάστε με... ξεχάστε με... σαν άλλο φυτίλι, πλέξτε με κι ανάψτε με... μέσα στην πλάνη σας... όνειρο ατόφιο παραμένω, που θα εκραγεί... ο κόσμος μας... είναι η ζωγραφιά μας... ο κόσμος σας... είμαστε εμείς!!!... 



όνειρα
Οκτωβρίου 5, 2012
13

Σχόλια

  1. η φωνή σου εκτός από όλου του κόμου τα χρώματα
    έχει και εκείνον τον πυρετικό ρυθμό
    ενός ενθουσιώδους παιδιού που πρωτοανακαλύπτει
    ένα θαύμα την κάθε στιγμή...

    και η καρδιά σου εκτός από το σαγηνευτικό
    τικ τακ του αγνά γοητευμένου εξερευνητή
    κλείνει μέσα της όλα τα ηχοχρώματα της πλάσης
    όπως τότε παλιά, πριν ακόμα αυτή εκραγεί...

    κι είναι εκείνη η προαιώνια έκρηξη που φωλιάζει από τότε στο κάθε κύτταρο, στην κάθε στιγμή...

    κι είναι κάτι ψυχές που γεννήθηκαν ικανές τον πυρετό της Δημιουργίας να διαχειριστούν και στην Έκρηξη να αφιερωθούν...

    "σαν άλλο φυτίλι, πλέξτε με κι ανάψτε με..."

    με χαρά.. και με τιμή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένα φυτίλι... μια φωτιά... μια έκρηξη που να μπορεί να αναποδογυρίσει το κοιμισμένο μας σύμπαν... να απελευθερώσει τα κρατούμενα όνειρά μας... να γκρεμίσει τους τοίχους που φράζουν τον δρόμο μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "πλέξτε με κι ανάψτε με... μέσα στην πλάνη σας"
    Προτιμώ όταν το κάνω να έχω πλήρη επίγνωση και όχι πλάνη...
    Θαρρώ πως έτσι θα'χει περισσότερη αξία και τα χρώματα θα'ναι πιο έντονα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μην προσωποποιείς τις αναρτήσεις μου flash (πέρα απʼ τις βιωματικές), τίποτε άλλωστε δεν έχω να δώσω εγώ... μονοπάτια, διαδρομές ίσως και να υφαίνω, ενδεχομένως και να γκρεμίζω ουρανούς, μα... συνοδοιπόρους (με την παρωχημένη άποψη), όχι πλέον δεν επιθυμώ... διαβατάρικους, αυτόφωτους αστέρες μονάχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ... χμμμ, μία έκρηξη ανάτασης spartan... ενδιαφέρον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. διόλου δε διαφωνώ, με την οπτική σου τούτη, λιακάδα... ολόψυχα στʼ εύχομαι λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα.. αν μου επιτρέπεις, η ανάρτηση η ίδια είναι γραμμένη στο πρώτο πρόσωπο του ενικού.. επειδή παρατηρείς πως προσωποποιώ.. προσωπικά λοιπόν γοητεύτικα από τον ρυθμό.. πάντα γοητεύομαι όταν σε πεζό λόγο συναντάω τον ρυθμό από ένα ποίημα! ως τέτοιο λοιπόν με προκάλεσε να γλιστρήσω πίσω από τις λέξεις του και να αφεθώ.. και αν απευθύνθηκα, στο ατόφιο όνειρο της γραφής σου ήταν.. ελπίζω να κατάφερα να λύσω την όποια παρεξήγηση αν πράγματι υπήρξε τέτοια.. Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αν σου επιτρέπω;;; μα φυσικά, άλλωστε για αυτό είναι τα σχόλια ανοικτά... είναι όντως γραμμένη στο πρώτο πρόσωπο και δεν είναι η μοναδική... εμπεριέχει όμως αν πρόσεξες και τον πληθυντικό στον επίλογο της... περικλείει μέσα της, όλους όσους ασπάζονται, έστω και ψήγματα, απʼ τα γραφόμενα της... γι αυτό και μόνο οι απαντήσεις είναι προσωποποιημένες, σύμφωνα με την οπτική του καθενός... ακόμη όμως και να μην υπήρχε (ο πληθυντικός), πάλι το ίδιο θα ίσχυε... οξύμωρο; μπορεί... αλήθεια τι χρώμα να έχει τούτο... δεν είσαι άλλωστε η μοναδική που το χω πει αυτό, δεν είναι κάποιου είδους μομφή, μα περισσότερο ένας οδηγός ανάγνωσης του χώρου... κι όσο για την παρεξήγηση την οποία αναφέρεις, προσωπικά δε διέκρινα καμιά... μοναχά εποικοδομητικοί διάλογοι χωρούν στο χώρο τούτο, οτιδήποτε λιγότερο αποποιείται... σʼ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, καλή συνέχεια να ʻχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και σε καλό να μας βγει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. flash μη τον ακους.....να προσωποποιεις. Κι εγω αυτο κανω συνεχεια και με "μαλωνει" :):):):)
    Ε μα, ετσι το αντιλαμβανομαστε, ετσι το σχολιαζουμε :):):)

    κυτταρο μου ομορφο, μεσα στα χρωματα γεννιομαστε και πνιγομαστε. Κι αλλες φορες στο λευκο χωραμε χωρις να στριμοχνομαστε. Ανθρωποι φαροι που ριχνουν το φως μεσα στα σκοταδια μας και ξεχωριζουμε το μπλε, το πρασινο, το κοκκινο υπαρχουν και νομιζω ειμαι εγωιστικα συλλεκτης.

    Καλη εβδομαδα φιλε μου
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αφού έτσι το αντιλαμβάνεστε... εσείς να το κάνετε dee2 μου κι εγώ να σας ʻμαλώνωʼ... :)

    διαφωνώ όμως απόλυτα στη ʻγέννησηʼ έτσι όπως εδώ τη θέτεις και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία, ακόμη και τη στιγμή εκείνη, πόσο μάλλον έπειτα... δε διακρίνει οτιδήποτε άλλο πέρα απʼ το σκοτάδι... γνωρίζω όμως πως εσύ είσαι όντως, απ' τους τυχερούς!!!

    καλή βδομάδα dee2 μου
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημέρα DeeDee :)
    Καλημέρα kitt@ro :)

    ε τώρα που έχουμε την άδεια, μπορούμε να προσωποποιούμε λιγάκι :)) και αν είναι για τέτοια μάλωμα, ε τότε το θέλουμε,
    καλό μας κάνει :))
    εγώ το καταλαβαίνω πάντως, όλοι μας έχουμε έρθει σε στιγμές αμηχανίας από λόγια όμορφα, και για μένα φυσιολογικό είναι..
    μα τί τα θες που οι συμπάθειες και οι αδυναμίες και η έκφραση τους μας ορίζουν και δεν τις ορίζουμε...

    Πολλά φιλιά και στους δυο σας.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Search

Follow