θέλω φωτιά

αρμενίζουν οι ψυχές... σ' αίολους και σκοτάδια... ιστία φαντάζουν οι στιγμές, που ο αγέρας τα γεμίζει... αγάπη, η ʻμοίραʼ τούτη ίσως να 'ναι, που ναυάγια ορίζει...

αμαρτωλοί, άγιοι κι ιούδες... μέσα πλωτά, θαλασσοταραχές... μία ζωή μονάχα δε μου αρκεί, για να τ' απαριθμήσω... μετράω μια, μετράω δύο, μετράω τρείς μα σταματώ... κόπωση ψυχική με καταβάλλει... 

δύο, τρείς, ίσως και περισσότερους αιώνες... τ' ίδιο αστέρι ψηλά κοιτώ... μα, πριν το δικό σου ν' αποκτήσει... όνομα ποτέ πριν, δεν του 'χα δώσει... 

κι αν τυχόν με ρωτήσεις γιατί, τάχα να είναι τόσοι... χαμογελαστός θ' αποκριθώ, άπειρα τα καράβια στη ζωή, μα ένα μοναχά αυτό, που θα 'χουμε γι απάνεμο λιμάνι... 

και θέλω θάλασσες τ' απρίλη μου... αρμύρα απ' της ψυχής σου την πληγή, αρμύρα απ' της καρδιάς σου την πηγή... θέλω να θες τα πάντα!!! 

λαμπύρισμα, στις κόκκινες ανταύγειες των μαλλιών σου, θέλω ν' ακούς... και θα σου πω τα λόγια της ψυχής μου... στα πράσινα σου μάτια, στο χαμόγελο σου το μεταξωτό... θέλω φωτιά!!!...