αυτοεξόριστος

kittaro blog

kyttaro

kittaro blog |
όψιμοι ετερόφωτοι φωστήρες επικαλούνται δήθεν πως… τα μεγαλύτερα κακά στον κόσμο τους προέρχονται απ’ τους “εγωιστές”, τους μοναχικούς αυτούς διαβάτες, που επέλεξαν να μην ανήκουν πουθενά για να βολεύονται τάχα μου κάθε φορά, με τον καλύτερο τρόπο κατά το δοκούν...

την ικανότητα δεν έχουν προφανώς, δεν έχουν αντιληφθεί, πόσο μάλλον να κατανοήσουν, πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά, απ’ το μοναχικό άνθρωπο που νοιώθει να μην ανήκει πουθενά και μοιραία στηρίζεται στο πανταχόθεν αμφισβητούμενο άτομο του… όπως δεν υπάρχει και μεγαλύτερη βία απ’ τις λυσσαλέες επιθέσεις που δέχεται, όταν με τη συνειδητή μοναχικότητα του αμφισβητεί έμπρακτα αυτούς, τις οργανωμένες ομάδες, τις κλίκες και τις νόρμες τους… διακρίνοντας πίσω απ’ το προσωπείο της δήθεν αφοσίωσης τους, την εμπάθεια, το φθόνο την ανικανότητα και το προσωπικό συμφέρον...

ίσως το να ανήκεις κάπου, μια ανθρώπινη ανάγκη είναι, ίσως... φίλοι και μη, ειδικοί θα αποφανθούν γι αυτό… συνειδητοποιώντας όμως πόσες προκαταλήψεις, αδιέξοδα κι ευτελή κίνητρα κινητοποιούν τους ανθρώπους, δεν επεδίωξα σε κύκλους να ενταχθώ παρά μονάχα να δημιουργήσω… δίχως όμως και να το αντιμετωπίσω ως προνόμιο αυτό, αλλά ως παρενέργεια... κι αποφάνθηκα πως αφού σαφέστατα αδυνατώ, την ανθρωπότητα να σώσω, τότε ας το κάνω δώρο αν μπορώ, στην ομήγυρη και τον εαυτό μου…

ο κόσμος μας, με μυριάδες κλώνους του κενού έχει κατακλυστεί… ανθρώπους δίχως γεύση κι όραμα, που θριαμβεύει πάνω τους αν όχι η ανυπαρξία, η μετριότητα σίγουρα…. μύχιες ανασφάλειες εφαλτήρια, στις αυθαιρεσίες τους τις απονενοημένες… τη μοναχικότητα και τον αυτοεξορισμό σε πανάκεια δε μετουσιώνω, εμπεριέχει άλλωστε δυστυχώς και ψήγματα μισανθρωπίας απ’ τη στιγμή που κοινωνίες αγγέλων ακόμα δεν είναι υπαρκτές, σίγουρα όμως την προτιμώ, απ’ την τριβή και τη φθορά απέναντι σε κάθε είδους και μορφής ανδρείκελα και βολεμένους επαναστάτες της πορδής που ματαιοπονούν…

οι “απόκληροι”, οι αποσυνάγωγοι, οι εκκεντρικοί, οι μοναχικοί, των συστημάτων, των κλικών, οι “εξοστρακισμένοι” προτιμότεροι είναι... αν μη τι άλλο, γιατί αυτοί έχουν τουλάχιστον εκτεθεί, έχουν δημιουργήσει, έχουν ανδρωθεί… αμετάκλητα έχουν εδώ και χρόνια εγκαταλείψει τη φαινομενική ασφάλεια, προσωπικών λόγω δειλίας κι ανικανότητας επιλογών και συναναστρέφονται μια κατάσταση που μοναχά εντός της καρποφορούν, η δημιουργία, η ομορφιά και η τέχνη… ευθυτενείς, μακριά κι έξω, από τη ζεστασιά της κάθε αγέλης…







βιώματα
Νοεμβρίου 8, 2014
0

Σχόλια

Search

Follow